Print:

Thematafel: Degradatie management

Thematafel 1 sessie 1: Degradatie management

Voorzitter: Ronald Zwart (NAM)
In voorstelronde wordt behoefte geïnventariseerd van de discussie onderwerpen.
De volgende thema’s werden genoemd:

  • Wanneer investeren voor vervanging bovengrondse Pipeline assets? (Bert v.d. Klippe, Liandon)
  • Hoe doe je monitoring van degradatie? (Wil Kovacs, Gemeente RTD, Rogier de Mulder, BP)
  • Hoe ga je om met vermoeiing van bovengrondse pipeline delen?(Arjan van den Bos, Nuon)
  • Hoe omgaan met degradatie van stalen leidingen? (Hans Borsch, NUON)
  • Wat is de levensduur van pipe in pipe systemen?(Paul Strous, Nuon)
  • Wat te doen met buiten gebruik leidingen? (Jan Matthyssen,Air Liquide)
  • Faalmechanismes en vervangingsplanning (Loek Hagenstein, Eneco)
  • Wat kun je met de ratio correctief t.o.v. preventief onderhoud? (Gert Versteegt NAM)
  • Op welke wijze kun je met monitoring rest levensduur bepalen? (Bram Koster, Guvor)
  • Nieuwe ontwikkelingen niet in gebruik zijnde leidingen (Sjaak Verburg, Havenbedrijf)

Er zijn toen 2 thema’s vastgesteld:

1. Buiten gebruik leidingen, een 2e leven

  • Sjaak Verburg geeft aan dat hergebruik beter is dan verwijderen en vervolgens weer een (andere) nieuwe leiding leggen..
  • In RTD verlies je de vergunning…..(doel ruimte maken nieuwe leidingen), mindset zou anders moeten. Situatie RTD is uniek, maar er liggen wel veel leidingen in drukke ondergrond
  • Vraag en aanbod komt moeilijk bij elkaar, er is geen duidelijk platform, er zou een soort marktplaats voor (tijdelijk) overbodige leidingen moeten komen
  • Concrete voorstellen:
    • Registratie “in bedrijf” “buiten gebruik” bij kadaster opvraagbaar vb door oriëntatie melding
    • Commerciële partij (landelijke dekking)welke optreed als een soort makelaar, zoeken, aanbieden, bemiddeling
  • Buisleidingen hebben (misschien onterecht) een negatief beeld bij bevolking wat leidt naar een overheid die aanstuurt op z.s.m. opruimen, terwijl laten liggen vele voordelen heeft:
    • Mogelijk hergebruik, dus zeer beperkte verstoring voor nieuwe leiding/kabel
    • Verwijderen zorgt voor risico’s (o.a. graafschade

2. Degradatie management

  • Er zijn grote verschillen tussen buisleiding beheerders, grotendeels ingericht in beheerders buisleidingen gevaarlijke inhoud en overige.
  • Beheerders drinkwaternetten sturen bij vervanging op faalfrequentie, terwijl in olie en gas wordt gestuurd op nooit falen.
  • Bij leidingen zonder interne corrosie bedreiging (v.b. consumptie gas) wordt voornamelijk gestuurd op KB en coating info.
  • Veel buisleidingbeheerders worstelen met onderbuikgevoelens m.b.t. buisleiding falen
  • Het gebruiken van een “risk based pipeline management system” is erg belangrijk om gevoel van onrust weg te nemen. Hierbij is het kennen van je degradatie mechanismen het belangrijkst. Vervolgens kun je per mechanisme een degradatie snelheid bepalen en deze bijstellen als inspecties daartoe aanleiding geven. Frequentie van inspecties (verificatie van de toestand) hangt af van hoe zeker je van de informatie bent en wat het afbreukrisico van falen is.
  • Veel vervangingen tegelijk kan ongewenst zijn. Dit speelt vanuit geld/resources per bedrijf, maar geldt ook zeker vanuit de overheid (gemeente). Het is zonde om binnen enkele jaren een straat of een terrein meerdere keren overhoop te moeten halen.

Conclusies:

  • Degradatie management door risico gebaseerd programmeren met een aantoonbaar systeem.
  • Bij reparatie en vervanging speelt omgevingsplanning een belangrijke rol.
  • Er is een markt voor buiten gebruik leidingen en deze wordt steeds groter. Om dit maatschappelijk en voor K&L eigenaren effectief te benutten moet deze markt beter georganiseerd worden.

Geplaatst op: 7 april 2017